Robot Tax.

Προτάθηκε ήδη από το 1940 από τον Αμερικανό γερουσιαστή Joseph O'Mahoney. Η λογική του πολύ απλή. Φόρος στη παραγωγικότητα μηχανών ώστε να αντισταθμιστεί η μείωση των θέσεων εργασίας. Διότι μπορεί για τη παραγωγική μονάδα η αντικατάσταση ανθρώπου με μηχανή να είναι κερδοφόρα, για την οικονομία και για τον άνθρωπο όμως είναι πλήγμα. Ας θυμηθούμε το κοντινό παρελθόν που η τηλεφωνική υποστήριξη ήταν η πιο συνηθισμένη entry level εργασία και ας συλλογιστούμε ο κάθε ΑΙ Assistant πόσους βασικούς μισθούς στερεί από την κατανάλωση.

Η Microsoft ανακοινώνει 9000 περικοπές θέσεων ακόμα ενώ πολογίζεται ότι οι περικοπές θέσεων λόγω τεχνητής νοημοσύνης στη Silicon Valley φτάνουν τις 94.000 (Πηγή:www.finalroundai.com/blog/ai-tech-layoffs-mid-2025). Ταυτόχρονα η Meta στοχεύει σε επένδυση της τάξεως των οκτώ ψηφίων για εξειδικευμένους ερευνητές και τεχνικούς AI. Αριθμητικά ακούγεται ανάλογη η μετακίνηση. Μαθηματικά και οικονομικά αναρωτιέμαι αν πρόκειται για ένα zero sum game ή το πρώτο large scale πείραμα για την αποτελεσματικότητα του laissez-faire.

Στο μαραθώνιο, αν είσαι ο τελευταίος, η συμβουλή “κάνε ότι κάνει ο πρώτος” είναι άκρως αναποτελεσματική ιδιαίτερα όταν δεν έχεις οπτική επαφή. Η κατάκτηση μιας καλύτερης θέσης είναι αποτέλεσμα στρατηγικής, ελιγμών και step-by-step management.

Καταλαβαίνω το γόητρο που μπορεί να έχει μια υπόσχεση για χρηματοδότηση απ’ την Ε.Ε. ιδιαίτερα όταν έχει και ρομαντικό όνομα, τύπου “Ορίζοντας”. Ο μονοδιάστατος μάνατζερ που βλέπει σαν μέτρο επιτυχίας μόνο το αριθμητικό όρισμα της χρηματοδότησης εύκολα μπορεί να παραπλανηθεί και να θεωρήσει τον ορίζοντα και κάθε ορίζοντα θεραπεύοντα πάσα νόσον και… πάσα idea.

Δε θέλω να σας στενοχωρήσω αγαπημένοι CEO,CTO,CIO,ShareHolders and members of the board αλλά το upskilling και η δια βίου μάθηση δεν είναι μόνο για το βιογραφικό και την αγορά εργασίας. Όποιος επένδυσε σε υποδομές ποτέ δεν έχασε και η σταθερότερη υποδομή είναι η γνωσιακή. Συγκεντρώστε τα οικονομικά σας επιτελεία και τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων και δείτε το μακροσκοπικά και μακροοικονομικά αλλιώς η τεχνητή νοημοσύνη θα μείνει για σας στο ράφι μαζί με τα σεμινάρια και τις πιστοποιήσεις blockchain και soft energy των περασμένων δεκαετιών.

Όταν ξεκίνησε η κρίση ονειρευόμασταν success story από startups και πρώην απολυμένους entrepreneurs. Στους ολυμπιακούς του 2004 ονειρευτήκαμε την απόλυτη αναβάθμιση στο hospitality and service. Ένα τέτοιο όνειρο πάει να γίνει όραμα με την τεχνητή νοημοσύνη, τα big data, το cloud και τα συναφή του οικοσυστήματος. Αφιερώστε το υπόλοιπο της ζεστής αυτής Κυριακής να μελετήσετε τα ποσοστά και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των success stories του παρελθόντος, αποφύγετε το survivorship bias και αποφασίστε να βγείτε πραγματικά απ’ το comfort zone σας όσον αφορά τη νοοτροπία, ακριβώς όπως συμβουλεύουν οι ειδικοί για να γίνετε μια ιστορία επιβίωσης και επιτυχίας.